کدینگ جامع حسابداری
کدینگ حسابداری جهت مکانیزه نمودن عملیات حسابداری قابل استفاده می باشد. حساب های بسته به نوع و حجم عملیات مالی در چند سطح تعریف می گردد. که هر مجموعه عملیات دارای یک کد است. حسابداران با استفاده از این کد ها ثبت عملیات های حسابداری را بصورت صحیح انجام می دهند.
دارایی ها، بدهی ها و سرمایه از ارکان اصلی حسابداری می باشند که در طراحی یک سیستم کارای حسابداری ضروری می باشد. تا به اجزاء ریزتری تبدیل گردد. این اجزاء حساب های معین و تفصیلی می باشند که در زیر گروه اصلی معادله حسابداری قرار دارند. کدینگ بایستی به نوعی طراحی شود که استانداردهای حسابداری را نقض ننماید. در سیستم های حسابداری اغلب کدینگ حسابداری بصورت پیش فرض طراحی گردیده که نیاز است حتما حسابداران آن ها را بررسی نموده و در صورت بروز مشکل و مغایرتی آن را اصلاح کنند.
کدینگ
در یک تعریف ساده، کدینگ یک نوع از دسته بندی حسابها در حسابداری می باشد. کدینگ حسابداری اصولا به شکل درختی انجام می گیرد که این روش متداول ترین روش آن میباشد. در کدینگ حسابداری دسته بندی هایی برای حساب ها مشخص می گردد که دارای سطوح گوناگون و کدهای متنوعی می باشند و مشخص می نمایند که سرشاخه و زیر شاخه ها کدام هستند.
این دسته بندی ها، شاخه بندی نمودن و کدگذاری حساب ها کدینگ حسابداری نامیده می شود. کدینگ در لفظ به معنی شماره گذاری می باشد و ترکیب آن با حسابداری این معنی را می دهد که حسابها در حسابداری را کدگذاری نماییم.
اهداف کدینگ در حسابداری
مسئله کدینگ حسابداری یک موضوع خاص و قابل بررسی می باشد که پیشنهاد می کنیم از اول آغاز امر حسابداری در هر کسب و کاری مورد استفاده قرار دهید. بنابراین ما در اینجا اهداف کدینگ حسابداری را مطرح می نماییم:
- کدینگ حسابداری موجب استاندارد شدن عملیات های مالی و یکپارچه سازی آنها بر اساس یک فرمت بویژه می شود.
- به ثبت رویدادهای مالی و دقت بیشتر آنها و همچنین سرعت و دقت در پردازش آنها کمک شایانی می نماید و موجب می شود خطای انسانی در تیم های حسابداری به پایین ترین حد ممکن برسد.
- به تهیه گزارشات مالی با جزئیات دقیق و فراوان (همچون صورت معاملات فصلی) کمک شایانی می نماید و به این موضوع سرعت و دقت بالاتری می بخشد.
- در نهایت کدینگ، تحلیل و بررسی های مالی برای سرمایه گذاری یا محاسبه میزان دارایی ها به سادگی و بهتر از همیشه انجام گرفته و قدرت تصمیم گیری تصمیم گیرندگان داخلی و خارجی را بهبود می بخشد.
نکات کدینگ حسابداری
کدینگ حسابداری یک مسئله تخصصی محسوب می گردد و بایستی بوسیله متخصص این کار یا حسابداران و مدیران مالی با تجربه انجام گیرد. این مسئله خیلی از مشکلات مالی و حسابداری واحدهای اقتصادی را از ریشه برطرف می نماید یا موجب جلوگیری از آن می گردد، بنابراین جهت انجام این کار بایستی خود این سیستم به درستی طراحی گردد.
انواع کدینگ حسابداری
اگر بخواهیم به متداول ترین انواع کدینگ حسابداری که امروزه در مجموعه های گوناگون استفاده می شود اشاره نماییم به پنج نوع اصلی می رسیم. این پنج نوع عبار هستند از:
-
کدینگ حفظی (بر اساس حروف اول حساب ها)
یکی از روش های کد دهی که ساده است کد دهی مطابق با مختصر نویسی و علامت گذاری بر مبنای زبان فارسی می باشد. در این روش کد گذاری حرف اول کلمات را برای بازه کوچکی از کلمات مورد استفاده قرار می دهند. به عنوان مثال حساب های پرداختنی با کد «ح – پ» شناخته می شود.
کدینگ متوالی با نام های کدینگ پی در پی و کدینگ سریالی هم مشاهده می شود. در این روش اعداد بصورت پشت سر هم به حساب ها و داده تخصیص می یابد.
یکی از پرکاربردترین روشهای کدینگ، روش سلسله مراتبی می باشد، به این دلیل که علاوه بر نظم و دقت خوبی که در این روش وجود دارد، محدودیت در تعداد حساب ها، کالاها و داده در این روش نیست.
به عنوان مثال کدینگ سلسله مراتبی: در یک شرکت برای حساب دارایی ها کد ۴۰۴ در نظر گرفته می شود. در صورتی که حسابدار قصد داشته باشد زیر گروهی به این حساب بیافزاید میتواند با اضافه نمودن یک عدد اعشاری به آن زیر گروه مورد نظر خود را ایجاد کند. این روش بصورت ساختار یافته و بدون هیچگونه محدودیتی میتواند ادامه پیدا کند.
در این روش کدها میتوانند به یک حساب اختصاص یابند. این روش تنها برای استفاده در یک دوره مالی قابل استفاده می باشد.
در این روش نیز تخصیص اعداد و کدها را میتوان بعنوان یک قرارداد استاندارد پذیرفت، به این علت که در این روش هر عدد معرف نوع خاصی از حساب ها و زیر مجموعه های آن می باشد. به عنوان مثال در کدینگ وجهی حسابداری یک فروشگاه میتوان با استفاده از یک نرم افزار حسابداری فروشگاهی گروه یک را به مشخص نمودن قسمت های گوناگون فروشگاه، گروه دوم را به عنوان نماینده هزینه های گوناگون فروشگاه و گروه سوم را بعنوان نمایانگر زیر گروه های دو گروه قبلی در نظر داشت.
سطوح گوناگون کدینگ حسابداری
سیستم های نرم افزاری پیشرفته سطوح گوناگونی برای کدینگ اطلاعات گوناگون ارائه می نمایند. سیستم های حسابداری محک به کاربران اجازه می دهند برای دسته های گوناگون داده‌ها و اطلاعات سطح های گوناگونی از کدینگ تخصیص دهند. اساسی ترین این سطوح در این سیستم ها به شرح زیر است:
- گروه حساب
- کد
- سطح معین
- سطح تفصیلی
- کدهای شناور
کاربرد سیستم کدینگ در حسابداری
سیستم های متفاوت حسابداری، برای شناسایی بهتر و ساده تر حسابهای شرکت و صورت های مالی از کدهایی که با نام کدینگ شناخته می شوند، مورد استفاده قرار می گیرد. سیستم کدینگ حسابداری سبب سرعت در امور حسابرسی شرکت می‌شود. این کدها به صورتی تعیین می شوند که در آن ها اقلام کالاها و خدماتی که قابلیت نقدشوندگی سریع دارند، در راس کدها قرار گیرند. همچنین با سخت و پیچیده شدن فرآیند نقد شوندگی، کددهی پیچیده تر می شود.
فرآیند کدینگ حسابدرای
کدینگ حسابداری، به فرآیند دسته بندی و مرتب سازی موضوعات و عنوان های مربوط به فعالیت های حسابداری یک شرکت یا سازمان شناخته می شود. سیستم کدینگ حسابداری امکان دسته بندی و مرتب سازی عملیات مالی را بر اساس موارد گوناگونی همانند نوع و سطح فعالیت سازمان برای حسابداران فراهم می نماید.
بعضی مواقع به علت زیاد بودن تعداد حساب ها، رویدادهای مالی شرکت به قسمت های جزئی تر تقسیم می گردند. تا بوسیله آن ساختار دسته بندی حسابها و رویدادهای مالی شبیه به هرم یا درخت باشد. در این نوع ساختار، هر شاخه از درخت یک سرگروه دارد و در قسمت های بعدی آن یک حساب کل، حساب های معین و حساب های تفضیلی به ترتیب قرار می گیرند.
بنابراین در سیستم کدینگ حسابداری، علاوه بر مشخص شدن سر فصل های اصلی و فرعی فعالیت ها و موضوعات مرتبط، قادریم ارتباط میان آنها را به دست بیاوریم و آنها را برای ذی نفعان و افرادی که میتوانند به اطلاعات دسترسی داشته باشند توضیح دهیم. جهت انجام این کار اول سرگروه حساب ها تعیین می شود. سرگروه حساب ها همان حساب های اصلی می باشند که مطابق با آنها دسته بندی های کلی انجام می گیرد و شکل کلی حسابها نشان داده می شوند.
حساب کل، شامل حساب هایی می باشند که برای اداره دارایی و سازمان امور مالیاتی اهمیت زیادتری دارند و نتیجه عملکرد آنها بایستی به این سازمان ها ارائه شود. دسته سوم که حساب های معین می باشند، به منظور گزارش دادن و تصمیم گیری مفید می باشند. دسته چهارم نیز مرتبط به حساب های تفضیلی می باشد که برای هر سازمان بطور ویژه تعریف می شوند. در سیستم کد گذاری زمانی که حساب تفضیلی به حساب معین متصل باشند، به آن حساب استاندارد و در غیر اینصورت به آن حساب شناور می گویند.
کدینگ حسابداری خدماتی
بر اساس بررسی کدینگ حسابداری شرکت خدماتی (Accounting Coding Of The Service Company) متوجه می شد که در حالت عمومی و استاندارد تهیه گردیده و نمونه ای پیشنهادی است، که بر مبنای عناصر اصلی حسابداری و استاندارد تهیه و ارائه گردیده است.
ولی اگر شرکتی روش حسابداری دائمی و استاندارد منطبق بر بودجه ای پیش بینی گردیده را انتخاب کند، قادر است هزینه های جذب و انحرافات را به قسمت هزینه های عملیاتی در کدینگ حسابداری شرکت های خدماتی اضافه کند و بدون تغییر در سطح حساب های گروه و کل، حساب های لازم خود را بگنجاند.
یک نرم افزار حسابداری استاندارد، میتواند کدینگ استاندارد را تعدیل و تنظیم نماید. در نرم افزار حسابداری قیاس شما قادرید با در نظر داشتن زمینه که در آن فعالیت می نمایید، از کدینگ پیش فرض قیاس استفاده نمایید و هم میتوانید از کدینگ حسابداری خودتان را در سیستم پیاده سازی کنید.
در نرم افزار حسابداری قیاس امکان تغییرات گسترده در طراحی کدینگ وجود دارد. حسابهای کل، معین، تفضیلی و سه سطح تفضیلی شناور که هر کدام دارای کد ویژه به خود می باشند. کدینگ حسابهای خدماتی در سه سطح گروه کل، معین و تفصیلی امکان تقسیم می گردند و قابلیت افزایش تعداد سطوح تفصیلی تا ۷ سطح نیز وجود دارد.
کدینگ حسابداری تولیدی
شرکت های تولیدی دارای محاسبات حسابداری پیچیده ای می باشند. جهت سودآوری مناسب، آن ها نیاز دارند که به خوبی بتوانند هزینه های تولید را پیگیری نمایند. برای این کار آنها به سیستم های حسابداری پیشرفته ای نیاز دارند که در آن انواع هزینه ها و روش های تولید مورد نظارت قرار بگیرد. سیستم های پیشرفته حسابداری مانند نرم افزارهای تخصصی حسابداری محک، قابلیت تعریف حساب های شناور را به شرکت ها و قسمت های مالی آن ها میدهد.
شرکت های تولیدی از این راه قادر هستند به خوبی مواد اولیه خود را تعریف نموده و محاسبات مرتبط با پیگیری هزینه ها را بطور خودکار انجام دهند. سیستم حسابداری پیشرفته یکی از ملزومات فعالیت اقتصادی در دنیای امروز محسوب می شود. تصور کردن یک شرکت تولیدی موفق بدون داشتن یک سیستم حسابداری پیشرفته دیگر به کلی غیر ممکن میباشد. یکی از کاربردهای اصلی کدینگ حسابداری در تفکیک حساب و طبقه بندی حساب های شرکت های تولیدی میباشد.
این شرکت ها به این ترتیب قادر هستند انواع محاسبات پیچیده را تا حدی بصورت خودکار انجام دهند. و ساختار مناسبی برای پردازش و مدیریت امور مالی خود داشته باشند. کدینگ حسابداری شرکت تولیدی شامل تعیین یک چارچوب استاندارد برای حساب ها می شود. این چارچوب به سادگی با تفکیک منطقی حسابها از همدیگر و کدگذاری آن ها ایجاد می شود. به این منظور امکان بررسی و جستجوی معنادار اسناد حسابداری در شرکت های تولیدی ایجاد می گردد.
کدینگ حسابداری بازرگانی
طراحی کردن کدینگ حساب برای تمام مجموعه ها و سازمان های کوچک و بزرگ بر مبنای حجم مالی و مقدار پیچیدگی آن ها مهم می باشد. به این دلیل کسب و کارهای بزرگ بایستی مطابق با فعالیت های خود یک سیستم کدینگ حسابداری ایده آل و منظم برای امور مالی خود طراحی کنند تا در انجام امور مالی و طبقه بندی آن ها مشکلی پدیدار نشود.
شرکت های تولیدی و بازرگانی در حوزه کسب و کارهای بزرگ قرار می دارند و بنابراین در شرکت های تولیدی و بازرگانی سیستم حسابداری به نسبت شرکت های دیگر، دارای پیچیدگی بالاتری بوده و نیاز به دسته بندی حسابها بصورت دقیق و جامع دارد. در سازمان های تولیدی نظارت و کنترل هزینه و درآمد ها بیشتر به نظر می رسد. طراحی یک سیستم کدینگ مناسب این امکان را به ارمغان می آورد. تا حساب شرکت های تولیدی و بازرگانی بطور موثر و مطابق با با نیازهای تجاری سازماندهی شود.
استاندار سازی کدینگ حسابداری
استاندارد در برگیرنده قواعد ،راهنمایی ها یا ویژگی هایی برای فعالیت یا نتایج آنها به منظور استفاده عمومی مکرر و هدف از آن دست یابی به میزان مطلوبی از نظم در یک زمینه خاص است را استاندارد سازی کدینگ حسابداری می گویند. استاندارد سازی فعالیت ایجاد معیارهایی در ارتباط با مسایلی بالفعل یا بالقوه و با هدف دستیابی به نظمی بهینه در موضوعی مورد بحث برای استفاده عمومی و مستمر است.
از آنجا که کدینگ حسابداری زبان مشترک مورد استفاده در سیستم اطلاعاتی حسابداری است و بر اساس آن رویدادهای مالی ثبت و ضبط و گزارش های مالی تهیه و ارائه می شود لذا استفاده کنندگان از اطلاعات مالی طیف گسترده ای از افراد و سازمان ها را شامل می شود . همین امر ایجاب می کند که طراحی و تدوین کدینگ حسابداری را با در نظر گرفتن اصول ،ضوابط و استانداردهای حسابداری و خصوصیات صنعت انجام دهیم. بنابراین الزامی است طراحی و تدوین کدینگ حسابداری را طبق معادله حسابداری، استاندارد شماره یک و خصوصیات صنعت و منطبق بر صورت های مالی اساسی اجرا کنیم.
ﮐﺪﯾﻨﮓ درﺧﺘﯽ ﺣﺴﺎب ﻫﺎی ﮐﻞ چیست
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎیستی ﻫﺮ یک از ﺣﺴﺎب ﻫﺎی ﮐﻞ ﺗﻌﯿﯿﻦ گردیده را ﺑﻪ اﺟﺰای آن ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﺣﺴﺎب ﻫﺎی ﻣﻌﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ جدا کردند. در اﯾﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺗﻮان ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﯿﻦ در ﻧﻈﺮ داشت ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺮم اﻓﺰارﻫﺎی راﯾﺞ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﯿﻦ را پاسخگو ﻫﺴﺘﻨﺪ.
به این منظور ﻣﺜﻼ ﺣﺴﺎب ﻣﻮﺟﻮدی ﻧﻘﺪ و ﺑﺎﻧﮏ از ﮔﺮوه داراﯾﯽ ﻫﺎی ﺟﺎری ﮐﻪ ﮐﺪ ۱۰۱ ﺑﻪ آن اﺧﺘﺼﺎص یافت را جدا ﻣﯽ نماییم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ زﯾﺮ می باشد. اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ از ﯾﮏ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺘﻔﺎده کنیم، ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮدی نقد ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎ را در ﺳﻄﺢ دوم ﺑﻪ رﯾﺎﻟﯽ و ارزی ﺗﻔﮑﯿﮏ نماییم، در ﻫﻤﺎن ﺳﻄﺢ ﯾﮏ ﺑﺎر ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﯿﻢ ﻣﻮﺟﻮدی نقد ﺑﺎﻧﮑﻬﺎ رﯾﺎﻟﯽ و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﻮﺟﻮدی نقد ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎ ارزی ﮐﻪ ﮐﺪ آن ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ۱۰۱۰۱ و ۱۰۱۰۲ ﻣﯽ گردد.
ولی در اﯾﻦ ﺟﺎ به این دلیل که دو ﺳﻄﺢ ﻣﻌﯿﻦ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ، ﮐﺪ ۱۰۱۰۱ را ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻮدی نقد ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎ اﺧﺘﺼﺎص دادﯾﻢ و از ﮐﺪ ۱ و ۲ ﺑﺮای ﺗﻔﮑﯿﮏ رﯾﺎﻟﯽ ارزی در ﺳﻄﺢ دوم اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
به علت طولانی بودن این مورد فایل کامل توضیحات کدینگ حسابداری به صورت pdf برای شما فراهم کرده ایم که با کلیک بر روی لینک می توانید آن را دانلود نمایید.
کدینگ حساب های کل
حساب های کل، به سه گروه کلی حساب های دائم دارایی ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و نیز حساب های موقت سود و زیانی که اغلب با عنوان حساب کل خلاصه سود و زیان مطرح هستند، تقسیم می شوند. برای کدینگ نمودن حساب های کل اغلب از دارایی ها آغاز می نمایند و در میان آنها دارایی هایی که دارای قابلیت نقدینگی بیشتری هستند، دارای اولویت بالاتر هم می باشند.
اغلب نقد ترین دارایی، حساب وجود نقد و حساب بانک است و بنابراین اکثرا کد یک را به وجوه نقد، دو را به حساب بانک و به همین شکل به ترتیب دیگر دارایی ها را کد بندی می نمایند.
لذا بدهی ها و حقوق صاحبان سرمایه، کدینگ می گردد. بایستی توجه کرد که بایستی به توالی و پیوستگی کدها وجود ندارد، برای مثال در حالتی که آخرین دارایی را کد ده، پوشش دهد، نیاز است جهت درج کد شماره یازده برای اولین بدهی نداریم و میتوانیم عدد بیست را برای اولین بدهی در نظر بگیریم.
اغلب در میان حسابداران متداول است که بعد از اتمام حساب های دارایی یا بدهی چند شماره را خالی می گذارند، تا در حالی که در آتی مد نظر باشد حساب کل دارایی جدیدی درج شود، در ادامه کدهای مرتبط با دارایی ها بتوان آن را کدینگ نمود.
کدینگ حساب های معین
بعد از اتمام کدبندی حساب های کل، نوبت به کدینگ کردن حساب های معین می رسد. حساب های معین نیز به همان ترتیبی که برای حساب های کل ذکر گردید، مرتب و آغاز به کد گذاری از عدد یک با بالا می شوند. درج شماره خالی میان حساب های معین مرتبط با هر یک از حساب های کل، عرف است و بهتر است جهت درج موارد احتمالی در آتی رعایت شود.
اگر فرض کنیم به حساب کل بانک کد دو، را داده باشیم و به حساب معین مربوطه با عنوان حساب های جاری، کد پنج داده شده باشد، در حسابداری کدینگ مذکور را به شکل ۵ – ۲ نمایش می دهند. همواره عدد سمت چپ نشان گر کد حساب کل و عدد سمت راست نشان گر کد حساب معین می باشد.
برخی از حسابداران پیش از اعداد، عدد صفر را نیز قرار می دهند، این موضوع مغایرتی با اصول حسابداری ندارد و برای مثال کد فوق را به شکل ۰۰۵ – ۰۲ ثبت می کنند، از آن جایی که صفر پیش از اعداد، خوانده نمی شود، تاثیری بر پروسه کاری ندارد و به همان شکل که توضیح داده شد، خوانده می شود.
کدینگ حساب های تفصیلی
بعد از اتمام حساب های معین نوبت به کدینگ کردن حساب های تفصیلی می رسد. حساب های تفصیلی هم به ترتیب کد بندی برای حساب های کل و تفصیلی مربوطه مرتب سازی می شوند و سپس از کد شماره یک، کد بندی مربوطه شروع می شود.
برای حساب کل بانک و حساب معین حساب های جاری و حساب تفصیلی ” حساب جاری بانک ملت به شماره حساب ۱۰۱۰۱۰ ” می توان کد تفصیلی شماره ۱۰ را در نظر گرفت. در این صورت میتوان کدینگ مربوطه را به این شکل نمایش دارد : ۱۰ – ۵ – ۲ ؛ که همانطور که قبلاً بیان کردیم به ترتیب از طرف چپ نشانگر حساب کل ۲، معین ۵ و تفصیلی ۱۰ می باشد. برای کدینگ حساب های تفصیلی نیز میتوان پیش از اعداد، صفر درج کرد: ۰۰۱۰ – ۰۰۵ – ۰۲
نکته قابل توجه اینکه به منظور کدینگ حساب های معین و تفصیلی تداوم شماره ها نیاز نیست، به این معنا که نیاز نیست که الزاما کدینگ از عدد یک آغاز و الزاماً ادامه پیدا کند.بلکه میتوانیم برای مثال جهت کد بندی هر یک از حساب های معین مرتبط به هر حساب کل از عدد یک شروع و برای معین حساب های کل بعدی نیز به این شکل عمل نمود.
برای مثال ممکن است پنج حساب معین با کد یک و حساب های تفصیلی زیادی با کدهای یکسان داشته باشیم. در نتیجه این موضوع مشکلی ایجاد نمی نماید. به این دلیل که در حسابداری کد مجموع که شامل مجموع حساب های کل و معین و تفصیلی می باشد، همواره ملاک عمل است. همانند : ۵ – ۲ – ۱ یا ۲۰ – ۶ -۱۰ و یا هر کد دیگری.
کدینگ شناور
به ترتیبی که بیان شد در تقسیم بندی و کدینگ نمودن حسابها، اغلب برای هر حساب کلی، یک یا چند حساب معین و برای هر یک از حساب های معین نیز، یک یا چند حساب تفصیلی تعریف می گردد. اما در کدینگ کردن سه طبقه بصورت حرفه ای تر، محدودیت متصل بودن چند حساب تفصیلی به یک حساب معین و یا چند حساب معین تنها به یک حساب کل، به چشم نمی آید. در حسابداری اصطلاحاً کدینگ می گویند.
در این حالت ممکن است یک حساب معین به چند حساب کل و یا یک حساب تفصیلی به چند حساب معین متصل شده باشد. برای مثال فردی بنام ” آقای عسگری” در حساب های تفصیلی وجود دارد. همانگونه که ممکن است نیاز باشد این شخص به حساب کل اشخاص و معین حساب های دریافتنی متصل گردد ممکن است برای مثال نیاز باشد به حساب کل صاحبان سرمایه و حساب معین جاری شرکا، نیز متصل شود.
در حالی که بخواهیم از روش اول جهت کدینگ کردن استفاده نماییم، نیاز است یک بار حساب تفصیلی ” آقای عسگری” را برای حساب کل و معین اول و یک بار نیز جهت اتصال به حساب کل و معین دوم ایجاد نماییم، این موضوع سبب ایجاد حساب های مشابه بسیاری می شود و امکان دارد سبب سرگردانی شود و بنابراین از روش شناور استفاده می نمایند تا کدینگ مختصر تر شود.
